If I die tomorrow...

 

Na początku mojej opowieści, najlepiej powiedzieć, że jestem człowiekiem z Marsa. Nie, moja skóra nie jest koloru zielonego, nie mam dodatkowej pary rąk czy wystających macek, nawet moje imię nie jest niezwykłe. Mam na imię Russell. Russell Collins, ale mówią na mnie Ever. A oto moja historia, interesująca jak pięćdziesięciogodzinny seans Nyan Cat'a na Youtube.

Pochodzę z Nashville, umiejscowionym w stanie Tennessee. To miasto jest stolicą country, a niemalże każdy tutaj umie jeździć konno. Sam miałem swojego, na imię mu było Monsun, znalazłem go kiedyś samotnie błąkającego się w lesie. Nakarmiłem, oswoiłem, był już mój. Miałem wtedy sześć lat i było to moje jedyne szczęście od czasu, kiedy trzy lata wcześniej tata wyprowadził się z domu, a ja zupełnie nie wiedziałem dlaczego. Mimo że jakiś czas po jego wyjeździe, do naszego domu wprowadził się ojczym Sam, on nigdy nie wypełnił pustki po tym prawowitym rodzicu, nie pozwalał  mówić do siebie 'tato', tłumacząc mi, że nim jest człowiek, do którego jeździłem dwa razy do roku na dwa tygodnie. Jednak dla mnie on był po prostu Stevie'm, nie miałem odwagi odzywać się z większym szacunkiem do kogoś, kto nie potrafił mnie pokochać. Oprócz cudownej matki Kimberly, mam też starszego o sześć lat brata, na imię mu Josh. Jest on moim najlepszym przyjacielem, jedyną osobą, której ufam bezgranicznie i kocham szczerze, a jego zdanie jest dla mnie rzeczą świętą.

     Ludzie mówią, że jestem skurwielem, ale nikt nie rozumie, że jestem taki, bo mam ku temu powód. Wszystko zaczęło się, gdy w wieku dziewięciu lat działo się ze mną coś dziwnego. Moja sylwetka stawała się bardziej wątła niż zazwyczaj, ciągle gorączkowałem, a od każdego, nawet małego stuknięcia, miałem wielkie, utrzymujące się kilka tygodni siniaki. Zaniepokoiło to moją rodzicielkę, więc pojechaliśmy do szpitala, gdzie wykonano mi szereg badań. Wyrok? Białaczka. Mimo że mojej rodzinie było ciężko, sam nigdy nie przejąłem się tragicznym wyrokiem, co więcej, z czasem zacząłem swojej chorobie dziękować. Najbardziej jednak przeklinam dzień, kiedy zabrakło nam pieniędzy na leczenie i moja matka postanowiła sprzedać Monsuna. Nigdy sobie tego nie wybaczyłem.

     W wieku szesnastu lat wyszedłem ze szpitala jako nowy człowiek. Przez to, że nie przeżyłem okresu dojrzewania jak każdy nastolatek, mój światopogląd był dość wyidealizowany. Stałem się skurwielem z wyboru, nie potrafiłem znieść, że ludzie cały czas patrzyli na mnie z współczuciem, a rodzice dzieci nie pozwalali swoim pociechom przywiązywać się do mnie. "I tak umrze, niepotrzebnie mają po nim płakać" - mawiali między sobą. Ale jak widać, przeżyłem i mam się dobrze, stałem się tylko kopią nastolatków z seriali, które namiętnie oglądałem. Jestem zakochanym w sobie, nonszalanckim skurwysynem, który ma się za lepszego od innych i dobrze mi z tym. Człowiek sztuczny, jak orgazm Twojej matki. Kiedyś mną gardzili, teraz ludzie do mnie lgną. Zapewne przez mój niezwykły urok, jeżeli chcę, potrafię być bardzo czarujący i przekonywujący.

     Niektóre z tamtych dzieci, które poznałem w szpitalu, jeszcze o mnie usłyszały i usłyszą. Jestem tym, który pierwszy da pieniądze, kiedy ich potrzebujesz i nie musisz nawet ich oddawać. Jeśli podoba Ci się mój samochód, śmiało, bierz kluczyki i jedźcie z przyjaciółmi za miasto. Chcesz zobaczyć jak jem robaki? Żaden problem! Pewnie myślisz, że jestem stuknięty? Nie zaprzeczę, a to wszystko dzięki GRZE. Wymyśliłem ją zaraz po wyjściu ze szpitala, a polega ona na tym, że zrobię wszystko o co mnie poprosisz. Brzmi aż za pięknie? No cóż, pamiętaj tylko, że przy mnie musisz liczyć się ze słowami. Nie ważne o co mnie poprosisz: o pożyczenie ołówka czy zajebanie Twojej byłej - jeżeli usłyszę jak z Twoich ust wypływa prośba, też musisz coś dla mnie zrobić. 

Pewnie ciekawi Cię jak wyglądam? Jestem osobnikiem dość przeciętnego wzrostu, mierzę sobie metr osiemdziesiąt kilka, moje ciało jest szczupłe i wysportowane, policzki są zapadnięte. Mam bladą cerę, różane wiecznie spierzchnięte usta, miodowe oczy i brązowo-rude włosy. Uśmiecham się w ten znany nonszalancko-kpiący sposób. Zwracam na siebie uwagę prowokującym zachowaniem, więc trudno mnie nie zauważyć.

Hey, 

I just met you, and this is crazy, 

But here's my number, so call me, maybe?

     Co jeszcze musisz o mnie wiedzieć? Jestem wielkim fanem Michaela Jacksona, w pokoju trzymam ramkę z biletem na jego koncert. Rysuję, nawet całkiem dobrze, chociaż nie planuję związać z tym swojej przyszłości. No właśnie, chcę być weterynarzem, zamierzam otworzyć z Joshem prywatną klinikę. Do tego lubuję się w sporcie i nie mam problemu z żadną dziedziną, ale najbardziej lubię jeździć konno lub mocno komuś wpierdolić. Właśnie, przez to drugie często bywam na komisariacie, ale dzięki mojemu niesamowitemu urokowi, zawsze mi się upiecze. Jestem burzą szalonych pomysłów, jednak gdy trzeba brać za nie odpowiedzialność, nie wstydzę się tego. Kocham też palić, pić i imprezować. Sypiam z dużą ilością mężczyzn czasami też z kobietami, jednak moim ulubieńcem jest mój brat. Związek kazirodczy... Tak, wiem, że to złe, ale wiesz co na to odpowiem? SZCZERZE MNIE TO PIERDOLI! Kocham jego zapach, dotyk i usta doprowadzające mnie do szału. I najlepsze w tym wszystkim jest to, że jest on tylko i wyłącznie mój.

     A co ja robię w Palm Springs? Dobre pytanie. Znam to miejsce dość dobrze, przecież mieszka tutaj Stevie. Próbował zaprosić nas tutaj zaraz po moim powrocie do zdrowia, ale cały czas odmawiałem, dopóki Josh nie stracił pracy. Wtedy Floryda okazała się jedynym ratunkiem, więc przyjął zaproszenie ojca. Nie uśmiechało mi się to, ale z moim bratem nie potrafimy przeżyć bez siebie dłużej niż tydzień, dlatego zrobiłem to dla niego. Niedługo potem okazało się, że mam dwójkę przybranego rodzeństwa, którego nienawidzę. Gdyby nie to, że Joshowi to nie przeszkadza, już dawno by mnie tutaj nie było. Tak, to się chyba nazywa miłość.

Just beat it, beat it, beat it, beat it

No one wants to be defeated

Russell 'Ever' Collins

urodzony 23 września 1993 r. w Nashville

klasa III, profil medyczny

biseksualista

i do tego niesamowity skurwiel i popapraniec  

HEROINA || KARTKI Z PAMIĘTNIKA

Tak więc, jesteście gotowi zacząć grę?

[Chciałam nie wracać, a jednak wróciłam. Nowa karta, Russell też trochę zmieniony, ale chyba bardziej w mojej głowie niż tutaj. Z niektórymi będę kontynuować stare wątki, z innymi porozpoczynam nowe.

I od razu zastrzegam, że przez wakacje moja aktywność będzie różna, więc proszę się nie denerwować.

Kartę jeszcze pewnie będę zmieniać, bo nie wiem czy napisałam wszystko co chciałam, a starą kartę można poczytać tutaj  - oczywiście znowu wyszło mi za długo, mam nadzieję, że ktoś to przeczyta.

Pozdrawiam czule ;*

Pan na zdjęciu - Tomek Mrozek

Cytat z tytułu: 

Far East Movement ft. Bill Kaulitz - If i die tomorrow

Tekst kursywą: 

Carly Rea Jepsen - Call me maybe

Michale Jackson - Beat it]