Kochanie, Romeo chodzi w glanach.

Edward "Eddy vs Romeo" Olsen. 

Lat 18. 

*Zajęcia taneczne grupa II

*Szkolny bandzior, ulicznik.
*Syn Generała Amerykańskich Sił Lądowych.
*Heteroseksualny

"Kochanie, Romeo chodzi w glanach,

Za paskiem trzyma nóż i mówi „Pierdole cię” do świata.

Czarny motor trzyma go za szyje sznurkiem, konia białego brak.

Ścigaczem mknie przez neonowe miasta, a łzy jego oczu porywa wiatr.

Kochanie, Romeo nie zjawi się by uratować twoje piękne serce,

Bo gdy spijasz oddechy jego warg, on – patrząc w niebo - czeka na anioła co sens jego sercu da." 

H I S T O R I A:  Kiedy dwoje ludzi kocha się szczerą, prawdziwą miłością... rodzi się dziecko. Dziecko chciane, kochane, rozpieszczane. Prawda jednak jest taka, że większość nowych istnień powstaje na wskutek totalnego oszołomienia alkoholem, szczeniackiej nieodpowiedzialności, a kiedy już zjawia się na świecie, to trzymane w rodzicielskich ramionach, nie wie po co się tutaj pojawiło. Ani matka, ani ojciec nie są do końca pewni czy od teraz nowy człowiek należy do nich i czy muszą za niego wziąć odpowiedzialność. 

  Pod tym względem historia Eddy'iego nie należy do super wyjątkowych. Marisa Conor była głupia, jak podeszwa od buta, której jedynym celem jest rozdeptywanie chodnikowego robactwa. Nie była stworzona do wielkich rzeczy, nie posiadała szczytnych marzeń, ani tym bardziej wytrwałej ambicji. Jej życie ograniczało się do nieustannie trwającej zabawy i przygodnego seksu, który bardzo sobie ceniła. Kiedy więc cudowne życie szkoły średniej dobiegło końca, jej niezaradność wylała się z wiadra i kobieta zaczęła cierpieć na niedostatek. Nie mogąc liczyć na wsparcie - równie dewiacyjnej - rodziny, zajęła się najstarszym zawodem świata i zaczęto nazywać ją prostytutką. 

 Romans z przystojnym Filipem całkowicie odmienił jej dotychczasowe, beznadziejne życie.  Zakochana w nim po uszy snuła ścieżki swojej lepszej przyszłości, ale nie tak łatwo zerwać z tym co już było. Tak więc, chociaż zakochani stanęli na ślubnym kobiercu, Marisa wciąż zachowała mentalność nieodpowiedzialnej nastolatki. Życie z Filipem, surowym generałem, człowiekiem wymagającym, zaczęło ją nużyć i wykańczać. Nawet bogata posiadłość nie była w stanie wypełnić jej pustki po szczęściu. 

 15 Października na świecie pojawił się Edward, dość brzydkie i niezbyt sympatyczne dziecko, które trzeba było kochać, ale nikt się do tego nie kwapił. Ojciec szybko zrozumiał, że w tym niemowlęciu nie ma ani jednego jego genu i że Marisa zaszła w ciąże z kimś zupełnie mu obcym. To przelało czarę goryczy.

 Świat zawalił się w dwa lata później, kiedy Marisa wylądowała w szpitalu dla psychicznie chorych, cierpiąc na urojenia i stany głębokiej zapaści duchowej. Syn od tamtej pory pozostał pod opieką człowieka, który nie pozwolił do siebie mówić "Tato", a zwracać się po imieniu. Nigdy nie krył przed chłopcem, że nie wiąże ich wspólna krew i że jego matka była zwykłą k.rwą. 

 Edward dorastał więc w pięknym, zimnym domu w którym nie było dla niego miejsca. Wiecznie zapracowany Filip znikał na całe miesiące, zostawiając chłopca pod opieką coraz to nowszych gospodyń, a kiedy już zjawiał się w domu, nie miał nic sympatycznego do powiedzenia.

 O N  T E R A Z:  Olsen dorastał w poczuciu dziecka niechcianego i początkowe, mocne zamknięcie się w sobie wybuchło u niego w wieku 12 lat, kiedy to stał się bardziej agresywny niż można to sobie wyobrazić. 

 Szybko odnalazł swoje miejsce w gronie podejrzanych typów, których codzienność wypełniały papierosy, narkotyki i hektolitry wlanej w gardło wódki. Kradzieże, rozboje oraz chodzenie wszędzie z nożem to dla Edwarda chleb powszedni. 

 Po skończeniu lat 16 jego złość nieco przygasła, ale wciąż pozostaje typkiem z pod ciemnej gwiazdy.

 W szkole budzi postrach i respekt. Ludzie znają go z opryskliwego charakteru, ponurego spojrzenia i cynicznego uśmieszku, który bardzo w sobie ceni. 

 Bywa wyalienowany, przebywa tylko w gronie innych, szkolnych dezerterów, a kiedy wspólnie przemierzają korytarze szkolnej placówki, ludzie bez słowa usuwają mu się z drogi.  

 Naukę ma totalnie gdzieś, na zajęcia dodatkowe chodzi tylko dlatego, że musi. Często wagaruje i olewa sobie nauczycieli, których nigdy nie miał w poważaniu.  O dziwo, nigdy nie groziło mu wydalenie z powodu słabych ocen. Edward jest piekielnie zdolny i nie musi się nawet przykładać, żeby zdobyć dobry stopień, co ułatwia mu życie. 

C H A R A K T E R: Edward nie jest porywczy tak, jak kiedyś.  Nie atakuje bez powodu, nie zaczepia kiedy nie ma w tym celu, a kiedy ktoś sam odważy się to zrobić, przeważnie stara się gamonia spławić. Atakowanie i bijatyka to ostateczne kroki, kiedy nic innego nie działa. Uliczne życie nauczyło go, że bezmyślne szukanie guza nie wspiera reputacji. Ludzie o wiele bardziej boją się typka o wyważonych charakterze i tajemniczych zamiarach. 

 Kiedy chcę bywa rozmowny, ale rozmowy te nigdy nie dotyczą jego osobistych spraw, nie mówi o sobie, woli rozprawiać o świecie.  

 Ludzie się go boją, więc nałogowo unikają. Dla odważnych, takich, którzy do niego podejdą, Edward pokaże się z bardziej zaskakującej strony. Jakiej?  A takiej, że czasami uchodzi za normalnego chłopaka, któremu po prostu trzeba dać szanse i olać stereotypy. 

 W głębi duszy toczy walkę sam ze sobą. Z odrzuceniem, brakiem akceptacji i miłości doświadczanej już od dziecka. Każdy jego agresywny krok jest krzykiem desperacji, próby zwrócenia na siebie uwagi. Nigdy nie był zły, on po prostu walczy, żeby zaistnieć... w jakikolwiek sposób.  

O N   I  K O B I E T Y:  Nie jest typowym casanową, kobieciarzem i podrywaczem.  Dla bocznego obserwatora może uchodzić za takiego, co jest całkowicie obojętny na krótkie spódniczki i kolczyki w pępkach. Kiedy jednak umawia się z jakąś dziewczyną, jego relacje ograniczają się do cielesności. Nie umie kochać, nie radzi sobie całkowicie z tym uczuciem. Kiedy zaczyna mu zależeć, wycofuje się z gry. Uważa, że każda miłość prowadzi do rozczarowania i odrzucenia. 

 Nie miał w swoim życiu zbyt wiele dziewczyn, można by je policzyć na palcach jednej ręki, ale Edward ma to gdzieś. Czuje się równie fajnie, gdy jest sam. Nie bywa też uzależniony od seksu, bez niego może żyć naprawdę spokojnie i na luzie. 

 Z powodu wyglądu i obojętności na kobiety, niektórzy twierdzą, ze Olsen jest gejem, ale to nieprawda.

 W Y G L Ą D : Typowy przykład metroseksualisty. Szczupła, anorektyczna sylwetka, nogi, których pozazdrościłaby mu niejedna kobieta i markowe ciuchy. Utożsamia się ze stylem "Punk Rock", ale prezentuje jego bardziej zniewieściałą wersje. Brązowe włosy zawsze stawia w irokeza na żelu, oczy zdobi ciemną kreską, kolczyk w brwi i na wardze. Do tego nosi całą tonę rockowych ozdób. Jego ciało obleka ciemna koszulka, koniecznie z przerażającym motywem, wąskie spodnie z nieskończoną ilością pasków oraz... jego ulubiony element garderoby - CIĘŻKIE GLANY.  Z ich powodu oraz delikatnej, kobiecej urody został okrzyknięty "Romeo w glanach".

 To, co świadczy o jego przynależności do męskiej rasy to szerokie ramiona i duże, szerokie dłonie. 

 *Jasna cera * Szczupła sylwetka * Ciemno-zielone oczy *Długie rzęsy *Wysoki wzrost  

 pali, pije, ćpa
sieje postrach
nosi nóż
określa się go jako "Romeo w Glanach"  

 *** 

Siemanko ludziska! Stworzyłam naprawdę hardcorową i ciężką postać, ale liczę, że nie zabraknie wam odwagi. Szczególnie gdy, Eddy' iemu przyda się ktoś kto go kulturalnie nawróci, że tak powiem :D Zapraszam do wątków i powiązań! 
Aha, cierpię na tzw "Czas ograniczony" :)