Sebastian Richardson

Sebastian Richardson

Przyszedł na świat dwudziestego czwartego sierpnia tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego trzeciego roku w Sheffield, Wielka Brytania.



Jego życiorys mimo młodego wieku jest znaczniej rozbudowany niż u przeciętnego nastolatka, zdążył już nabrać doświadczeń życiowych które zazwyczaj doznaję się w późnej dwudziestce. Już od najmłodszych lat napatrzył się na krzywdę rodzicielki, która była wielokrotnie bita i poniżana przez męża. Sam też nie raz oberwał od ojca, bo za głośno płakał albo przez przypadek coś popsuł. Ten rodzaj piekła (bo to nie jedyny przykry okres w jego życiorysie) dobiegł końca po jego dziesiątym roku życia. Sędzia postawił jego ojcowi ultimatum - albo pójdzie do więzienia, na czteroletnią odsiadkę albo na przymusowy odwyk i dwuletnią kurację. Z tego co dowiedział się od matki, bo jego osobiście nie było na rozprawie, ojciec wybrał drugą, łagodniejszą opcję. Dziesięcioletni Sebastian przeprowadził się z rodzicielką do jej rodziców do Stanów Zjednoczonych (konkretniej Palm Springs) gdzie przez rok zdążył nacieszyć się dotychczas zupełnie obcą formą sielanki. Wszystko jednak ma swój koniec. Po dwóch latach zmagania się ze złośliwą odmianą raka płuc jego matka zakończyła swój żywot, pozostawiając ukochanego syna pod opieką dziadków. Chłopak nigdy do końca nie pogodził się ze śmiercią rodzicielki, z niedorzecznego powodu obwiniał samego siebie o jej śmierć. Sądził, że nic nie zrobił aby pomóc matce. Choć w rzeczywistości było to zwykłym absurdem. Co dwunastoletni chłopczyk mógł zrobić aby uratować matkę od śmierci? W tym przypadku, nic, ale nie zmieniało to faktu, że chłopak przystawał przy wyimaginowanych tezach o tym jak mógł znaleźć sposób na to aby pomóc rodzicielce. Z dziadkiem i babcią nawiązał pewien rodzaj więzi, ale od miłości dzieliła ich gruba linia. Co prawda dziadek stał się dla niego czymś w rodzaju wzoru do naśladowania, chłopak brał przykład ze staruszka, podobnie jak on, Sebastian w przyszłości chciał kierować się takimi priorytetami jak rodzina oraz miłość. Przez dłuższy czas wątpił czy kiedykolwiek zazna takiego magicznego uczucia jak miłość, ale nie porzucał nadziei. Choć słowa ojca zapadły w jego pamięć "nadzieja jest matką głupich" to za każdym razem w myślach dopowiadał słowa rodzicielki "ale każdą matkę trzeba szanować" to pozwoliło chłopakowi przetrwać najgorsze momenty. W wieku szesnastu lat popadł w złe towarzystwo. Wtedy zaczęła się jego przygoda z używkami. Ten okres zapadł chłopakowi głęboko w pamięć (choć teoretycznie ledwo co pamiętał gdyż jego życie kręciło się w okół narkotyków oraz upijania się do nieprzytomności). O wyciągnięcie go z złego towarzystwa starała się babcia, dziadek oraz nauczyciele, ale dopiero pewnej blondynce udało się przyprowadzić Sebastiana do porządku. Erica Reyes sprawiła, że chłopak uwierzył w możliwość odnalezienia miłości i spełnienia swoich priorytetów. Z początku z dziewczyną połączyła go desperacka choć ukrywana przez lata, potrzeba bezinteresownej miłości oraz skomplikowana przeszłość. Jednak z czasem okazało się, że doskonale się dopełniają. Erica wprowadziła w ich związek iskrę radości oraz ekscytacji i niekończącej się energii, za to Sebastian wprowadził zadumę oraz błogi spokój.

Sebastian jest typem zdecydowanego indywidualisty, chadza wyłącznie własnymi drogami. Chłopak zawsze zaciekle broni swoich praw do samostanowienia i niezależności, potrafi przy tym zadziwić przemyślaną argumentacją i przebiegłością. Jest człowiekiem niesamowicie upartym. Na niego nie da się wpłynąć łagodną perswazją ani zmusić do zmiany stanowiska czy postępowania. Chłopak posiada tajemniczy urok, roztacza wokół siebie nieuchwytną mgiełkę mistycyzmu. Na pozór wydaję się zwykłym nudziarzem, ale w rzeczywistości sam nie znosi życia w monotonii i przeciętności. Fascynuję go ryzyko i zagrożenie. Przez życie kroczy tak, jak gdyby stąpał po terenie zaminowanym lub na skraju przepaści. Pasjonuję się nielegalnymi wyścigami samochodowymi w których nałogowo bierze udział co jest częstym prowokatorem kłótni z Ericą, która najprościej w świecie martwi się o chłopaka. Zdecydowanie nie jest duszą towarzystwa, wydaję się być małomówny oraz trzyma swój dystans, ale gdy zdobędziesz garstkę jego zaufania to przekonasz się o zaletach chłopaka. To sympatyczny, ciepły oraz zabawny facet, lojalność oraz prawdomówność są dla niego priorytetami.

Imię i nazwisko: Sebastian Richardson
Klasa: III
Profil: matematyczny
Zajęcia dodatkowe: drużyna koszykówki (kapitan), kółko fotograficzne.

Powiązania: Erica Reyes (postać do przejęcia)


[Wizerunku użyczył Daniel Sherman. Na wątki i powiązania jestem zawsze chętna. Przyznam, że rozpoczynanie nie jest moją mocną stroną, wolę podsuwać pomysły co do wątku i (lub) powiązania.]