To nad czym nie mamy kontroli to właśnie jest przeznaczenie.

Grace Sophie Mayhew

klasa III, profil: medyczny.

kółko filmowe i fotograficzne. 

 

 

John Mayhew do Palm Springs przyjechał w interesach. Powiedziano mu, żeby wpadł do jednej z knajpek, gdzie rzekomo podają najlepsze naleśniki w Ameryce. Mężczyzna zdziwił się, wchodząc do obskurnej knajpy. Było to okropne miejsce. Stare ściany poplamione od ketchupu, kiepskie oświetlenie i jeszcze gorsze jedzenie. John już miał opuszczać ów miejsce, które nie wywarło na nim żadnego pozytywnego wrażenia, kiedy nagle jedna z kelnerek potknęła się i wysypała mu na spodnie tłuste, gorące frytki. Mayhew nie ukrywał swojej złości i zażenowania. Marie Prescot - bo tak właśnie nazywała się owa kelnerka, przepraszała go, zbierając jedną frytkę po drugiej z jego kolan.
I tak właśnie zaczęła się ich znajomość, która szybko przerodziła się w coś większego. Po roku wzięli ze sobą ślub i zamieszkali w New Jersey. Starali się o dziecko, bezskutecznie. Okazało się, że Marie nie może mieć dzieci. Wiadomość ta, stała się wielkim ciosem dla kobiety, aczkolwiek kochający mąż, przekonywał ukochaną, że są inne możliwości, takie jak adopcja. I tak właśnie uczynili - pod swój dach wzięli rocznego Elliota, który stracił rodziców w wypadku. A później stał się cud. Marie zaszła w ciążę, która okazała się bardzo niebezpieczna dla jej zdrowia. Mimo to kobieta postanowiła urodzić. I dziewięć miesięcy później - dokładnie, trzynastego września tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątego trzeciego roku na świat przyszła istota o płci pięknej, która swoim krzykiem obudziła pacjentów szpitala, lecz i tak skradła wszystkim na oddziale serca i stała się oczkiem w głowie rodziców. Owoc swej miłości nazwali - Grace. Dziewczyna większą część swojego życia spędziła w swoim rodzinnym mieście. Tam, wychowała się, przeżyła dzieciństwo, a także rozpoczęła edukację. Rodzice postanowili zapisać ją do szkoły muzycznej, gdzie uczyła grać się na pianinie i również ćwiczyła wokal. Na pierwszy rzut oka można by powiedzieć iż rodzina Mayhew stwarzał obraz idealnej rodziny, którą kłopoty omijają szerokim łukiem, a sąsiedzi mogli tylko pozazdrościć, jednak jak wiadomo - diabeł tkwi w szczegółach. A tym diabłem okazał się John, głowa rodziny, który zbankrutował i przez to popadł w alkoholizm, później został oskarżony o zabójstwo i sąd skazał go na 25lat więzienia. To był wstrząs dla rodziny Mayhew. Nic dziwnego, że po tym wszystkim Marie spakowała walizki i wraz z dziećmi wróciła do swojego rodzinnego miasta - Palm Springs, gdzie kupili mały, jednorodzinny domek.

 

Czy "oni" nie rozumieją, że jestem chora - chora na głosy, chora na siebie, chora na wszystko? Zatrzymajcie świat,  p r ó b o w a ł a m wysiąść.

Znów mi się nie udało. 

   

   Panienka Mayhew ma niebywale skomplikowaną osobowość. Jedni uważają, że jest dziwna. Inni zaś mają ją za wariatkę. Jednak jest w niej coś intrygującego co powoduję, że ludzie mają dziwną ochotę poznania jej bliżej. Aczkolwiek choć mogłoby się wydawać, że to jest proste, muszę was zawieść, ale nie jest. Tylko nielicznym jednostkom, uzbrojonym w niebywałą cierpliwość i mnóstwo czasu, udało się przebić przez pancerz sarkazmu i ironii, prosto do jej serca. Grace podchodzi z dystansem do nowo poznanych ludzi. Mało komu ufa. Potrafi kłamać prosto w oczy, nie mając żadnych wyrzutów sumienia. A często to robi. Jeśli nadepniesz na jej słaby punkt, może się odgryźć w niemiły sposób. Ma wiele wad, ale wbrew wszystkiemu posiada również zalety. W gronie bliskich osób jest zupełnie inną osobą niż w świetle dziennym. Sympatyczna, przyjacielska, służącą dobrą radą. Potrafi słuchać, a także wyciągnie pomocną dłoń, kiedy wpadniesz w kłopoty. Jest stanowcza i rzadko kiedy zmienia zdanie.
Na Twoim miejscu nie wierzyłabym w ani jedno jej słowo. Nie fascynowałabym się ani jednym uśmiechem i nie ufałabym żadnemu spojrzeniu. Jednak próbuj. Kobieta zmienną jest.

Owalna, porcelanowa twarzyczka z delikatnymi rysami twarzy. Tęczówki w kolorze błękitu, otoczone wachlarzem czarnych, gęstych rzęs. Wysoka, zgrabna, mierząca prawie metr siedemdziesiąt pięć. Kobiece biodra. Długie i takie proste nogi. Rumiane policzki i wydatne kości jarzmowe, pełne usta o zdrowym kolorze.

- How long is forever?
- Sometimes, just one second.

Ma klaustrofobie. Choruje na arytmie serca. Uczulona na banany. Uwielbia piec wszelkie babeczki, ciasteczka, torty - tym zajmuje się, gdy nie ma co ze sobą zrobić. Często pomaga matce w kwiaciarni.

Weekendy zazwyczaj spędza z przyjaciółmi na imprezach. Nie stroni od wszelkich używek, jednak przez wadę serca - zna granicę. Jest uzależniona od kawy. Raz w tygodniu chodzi do biblioteki w poszukiwaniu ciekawych książek. Czasami udziela korepetycji. No i co najważniejsze.. zakochana na zabój w pewnym panu.

Grace come back!

Wszelkim wątkom, powiązaniom - mówię tak.Karta raczej już nie ulegnie zmianie, chyba, że o czymś mi się przypomni to dopisze. Elodie możecie usunąć z listy uczennic. Nie uśmierciłam Elliota, jak poprzednim razem... stwierdziłam, że może się do czegoś przydać.